14 april 2024 is een nieuw concert gepland.
Herdenkingsconcert op 11 november 2023
Dichtbij en toch …
Het liefst zou je al je dierbaren dichtbij je hebben. Ook al zijn ze in je hart, je zou ze willen aanraken, voelen, met ze praten.
Dit concert is voor al die geliefden, die niet meer dichtbij je kunnen komen, maar die toch heel dichtbij zijn: in je hart!
Wij zingen de hemel open, wij zingen onze overleden geliefden naar ons toe… Wij stellen ons voor dat ze dichtbij ons zijn en op een bankje in de lucht naar ons luisteren.
Inmiddels ligt dit concert al weer in het verleden. Iedereen heeft ervan genoten. Een bijzonder moment voor ons allemaal.
Uitvoering vervult wens van herdenken geheel
Regina Arbouw
Hensbroek ’Dichtbij en toch …’ Het motto van deze avond kwam voor het Wogmeers Vocaal Ensemble plotseling dichtbij door het onverwacht overlijden van een partner van een koorlid.
Een kaars, ontstoken door de voorzitter, bracht licht en sloot naadloos aan bij de opening vanuit taizé: ’Als alles duister is’. Ze werd gezongen door het gehele ensemble, in de meditatieve herhalingen klonken de stemmengroepen solo. Het was een fijne kennismaking met het koor.
Op het programma stond een zorgvuldig geselecteerde selectie van herdenkingsmuziek, aanroepingen en beschrijvingen, natuurlijk van heel bekende meesters als Henri Purcell en Joseph Haydn, maar ook minder bekend werk van de Zweedse componisten Otto Olssen en Karl-Erik Svedlund.
Een chronologische of thematische volgorde binnen het thema was er niet en dat maakte de presentatie van de zang bijzonder levendig. Zestiende-eeuwse muziek werd afgewisseld met eigentijdse liederen, de romantiek van César Franck en Felix Mendelssohn mooi afgezet tegen gregoriaanse zang.
Boeiend
De zang bleef boeien en hield het publiek de hele avond in de ban; van de muziek, dat zeker, maar ook de kwaliteit van de zang en de harmonieën daarbinnen bleven boeien.
De intentie van deze avond was het herdenken van onze overledenen, deze uitvoering vervulde die wens volledig, in alle stemmengroepen. Hoewel de verdeling van de herenstemmen niet optimaal is, waren de beide tenoren een volwaardige partner en harmonieus uitroepteken in de geprogrammeerde zang.
Alles
Dit muzikale ensemble heeft gewoon alles: een grandioze groep sopranen, met stemmen die zich lieten gelden, maar steeds in dienst van de muziek en het koor; stabiele, melodieuze alten met een breed bereik en alerte zang. Over de heren bassen kunnen we kort zijn: hun zang heeft nuance, klank en vooral dynamische durf. De stemmen van de tenoren zijn sterk en ook zij paren alertheid aan durf om te zingen, om in te zetten, om dynamisch te bewegen.
Niet alle liederen werden a capella gezongen, pianiste Marlies Bras bleek een zorgvuldig, bijna dienstbaar begeleider. De bijna perfecte totaalklank van het ensemble komt zeker voor rekening van dirigent Didy Coljee. Ze was sturend en heel flitsend in haar aanwijzingen, die het koor prompt opvolgde.
Dat de dirigent zelf een prachtige sopraanstem heeft, bleek uit haar soli. T weemaal een ’Pie Jesu’, van Gabriël Fauré en Charles Gounod, bijna tijdgenoten, maar zo verschillend: Fauré zorgvuldig en afgewogen, Gounod een man van wisselende stemmingen. Deze verschillen werden door Didy Coljee uitstekend weergegeven.
De finale, het ’Tebe poem’ van Bortniansky werd vanuit de kerkzaal gezongen, later als toegift nogmaals vanaf het podium. Schitterend!
Muziek
’Dichtbij en toch …’ door Wogmeers Vocaal Ensemble. Bijgewoond op zaterdagavond 11 nov. in de Hensbroeker Kerk te Hensbroek.